Een tentoonstelling over de doodsrituelen, zoals deze de laatste 2000 jaar zijn beleefd in Nederland.

Voor de inrichting wordt een zwarte doos ontworpen, waarin een reeks mausoleumachtige ruimtelijke symbolen staan, die samen met de bezoekers oneindig worden herhaald door twee spiegels. Deze symbolen zoals het vagevuur, de kerk, een urn, een munt, een moskee zijn kleine theaters die tot leven komen als het publiek er binnentreedt. Sensoren activeren de objecten en tonen met magische, mythische, religieuze en aardse verhalen onze relatie met de dood.